Elder Tale jest odpowiednikiem znanych u nas gier takich jak "World of Warcraft", "TERA", bądź "Aion". Są Poszukiwacze, którzy parają się zabijaniem goblinów, smoków i całej reszty, zbierają "itemy", wykonują "questy", biorą udział w "eventach", organizują się w gildie. Ludzie, którzy przed ekranem komputera, nieustannie klikając myszką relaksują się, zabijają czas lub tym żyją. Pięcio-, piętnasto- i pięćdziesięciolatkowie współpracują ze sobą jak nigdzie indziej. Tych kilkadziesiąt tysięcy ludzi, niezależnie od wieku, rasy, płci czy motywów, łączy jedno – wraz z nowym dodatkiem do Elder Tale zostają przeniesieni do świata gry, który nigdy wcześniej nie wydawał się im tak obcy.
"Log Horizon" posiada ogromną pulę najróżniejszych postaci. Jednak przede wszystkim, głównym bohaterem jest Shiroe, który znany jest jak genialny strateg. Bywa małomówny i cichy, lecz także niezwykle bystry oraz konkretny. Szybko zyskuje przyjaciół i zwolenników, z którymi próbuje odkryć prawa rządzące tym światem. Po drodze musi mierzyć się z wieloma przeciwnościami natury zupełnie ludzkiej, której aspekt pomijano w grze, a to okazuje się być nie lada wyzwaniem.
Fabuła serii stara się o logikę, co bardzo mnie cieszy. Widać, że autorowi zależało na spójności przedstawionej historii. Mówiąc bardziej dosadnie nikt nie wyciąga nieudanych niespodzianek ze skarpetek, śmiejąc się nam w twarz. Podobnie jest w przypadku ras i podklas postaci, które występują. Nie wiem na ile mogą pokrywać się z występującymi we wspominanych przeze mnie grach istniejących w naszej rzeczywistości, jednak wszystkie są skonstruowane dokładnie, mając swoje wady i zalety.
Jako niezbyt zaawansowany gracz, któremu obce są w większości światy gier typu przedstawionego w anime Elder Tale, czyli MMORPG początkowo byłam opornie nastawiona do tego tytułu. Dobrym przykładem jest używane słownictwo, a wręcz kod znany graczom. Oczywiście może to być kwestia tłumaczenia. Oczywiście bardziej skomplikowane rzeczy są pobieżnie tłumaczone. Jednak najprostsze skróty (choćby PvP, respawn czy użyte przeze mnie wcześniej "questy" i inne) warto znać, bo inaczej szybko można się pogubić.
Graficznie "Log Horizon" nie powala na kolana. Biorąc jednak pod uwagę wszystkie stroje wymagające wiele pasków, sznurków, metalowych części czy innych szczegółów, trudno się dziwić zaoszczędzeniu na innych elementach. W końcu nikt nie chciałby oglądać Poszukiwacza Przygód w białym t-shircie i dżinsach. Z drugiej strony wyobraźnia podsuwa mi niezwykły potencjał na graficzne cudo, który zapewne z powodów materialnych nie został wykorzystany. Jeśli chodzi o muzykę to skutecznie umknęła mi podczas oglądania, czego pożałowałam, bo gdy do niej wróciłam, słuchając w wolnej chwili, okazała się być niedocenioną perełką.
Anime jest adaptacją nakręconą na podstawie wychodzącej od 2010 roku nowelki "Log Horizon", za której historię odpowiadał Mamare Touno, a stronę graficzną - Kazuhiro Hara. Ten sam duet zaczął również od 2012 roku wydawać wersję w postaci mangi. Seria telewizyjna weszła na ekrany w październiku 2013 roku i po 25 odcinkach skończyła się w marcu 2014 roku. Jednak tak jak poprzednio, w październiku tego samego roku ujawniony został sequel o zapowiadanej tej samej długości. Dostajemy więc porządną dawkę przygód Shiroe, które zdają się nigdy nie kończyć.
Myślę, że "Log Horizon" jest wart obejrzenia. Miewa niestety momenty, które nawet ja uważam za zbyt przeciągane i wytrącające z akcji, jednak w większości niesie ładnie skonstruowaną opowieść o tym jak mogłoby wyglądać życie w grze. Wydaję mi się, że nazwa symulator świetnie określa tę serię. Jak zachowałby się dany charakter wrzucony nagle do świata walk, nieśmiertelności i chwały? Jakie podejmie decyzje? Kogo będzie wspierał? Anime pokazuje możliwości, dobrze odzwierciedlając możliwą wizję czegoś, co jednak wciąż nie ma prawa wydarzyć się w naszym świecie.
spójność, logiczność świata przedstawionego
różnorodność postaci i zachowań