One Piece: World Seeker – recenzja

Jako ogromny fan mangi One Piece ze zniecierpliwieniem wyczekiwałem najnowszej produkcji umiejscowionym w uniwersum wykreowanym przez Eiichiro Odę. Przyznam, że gry takie jak One Piece: Pirate Warriors 3 i One Piece: Burning Blood nie trafiły w moje serce… czegoś w nich brakowało. Jednak gdy tylko ujrzałem pierwszy zwiastun One Piece: World Seeker, a do tego okazało się, że produkcja ta będzie posiadała ogromny otwarty świat z elementami RPG, nie mogłem pozbierać się ze szczęścia.

W końcu nadszedł ten dzień, a dzieło studia Ganbarion trafiło do sprzedaży. Wskakujcie na okręt i razem ze mną sprawdźcie jak prezentuje się najnowsza gra z pirackiego uniwersum.

 

Naszą historię rozpoczynamy w latającym okręcie, który pełni również funkcję podniebnego więzienia. Luffy, wykorzystując swój wrodzony spryt, ucieka i ląduje na tajemniczej więziennej wyspie, gdzie roi się od marynarki. Słomiany Kapelusz został rozdzielony ze swoją załogą, a na jego drodze staje młoda dziewczyna, imieniem Jeanne.

Jeanne jest córką byłej władczyni wyspy i stara się zapobiec wojnie domowej. Luffy – jak to Luffy – pragnie jej w tym pomóc.

 

W tym momencie przejmujemy kontrolę nad Słomianym Kapeluszem i wyruszamy na eksplorację wyspy. Cała kraina – w tym kilka wiosek i ogromne miasto w centrum - od razu stoi przed nami otworem. Dosłownie nie ma miejsca, do którego nie moglibyśmy się dostać. Przyznam, że na wstępie miałem drobne problemy z mało intuicyjną kamerą, ale wystarczyło podkręcić jej czułość w opcjach.

Jak wspomniałem, na wyspie roi się od żołnierzy marynarki, na których będziemy sporadycznie wpadać podczas eksploracji i wykonywania zadań. Na szczęście Luffy to prawdziwy wojownik, więc zwykłe „pionki” nie będą stanowiły dla nas wyzwania.

 

Gameplay i zdolności

Mechanika jest świetna. Do naszej dyspozycji zostaje oddanych wiele technik znanych fanom, które pomagają zarówno w przemieszczaniu się jak i walce. Podstawą jest podział haki na Uzbrojenie i Obserwację. Tryb ten możemy dowolnie zmieniać w trakcie rozgrywki. Dzięki Haki Obserwacji jesteśmy w stanie wykryć otaczających nas wrogów, oraz przemieszczać się ze znaczną prędkością na krótkich dystansach (dzięki Soru). Haki Uzbrojenia zapewni nam z kolei ogromną przewagę fizyczną, a skille z wyższego poziomu dodadzą takie techniki jak Red Hawk (przetłumaczony na Czerwony Jastrząb), oraz Elephant Gatling Gun. Ba! Dostaniemy nawet Gear 4!

Sama walka jest bardzo wygodnie zaprojektowana. Już po kilku minutach rozgrywki z pewnością załapiecie jak działają poszczególne zdolności Luffy’ego i jak zręcznie nimi manipulować w trakcie licznych pojedynków.

 

Skille rozwijamy w specjalnym Menu, gdzie za pomocą zdobytych Punktów Zdolności (PZ) możemy zarówno kupić nowe zdolności jak i ulepszyć te już posiadane (np. większa siła ciosu w Haki Uzbrojenia). Punkty Zdolności zdobywamy pokonując żołnierzy i innych piratów, ale przede wszystkim wykonując misje fabularne. Ceny poszczególnych skilli nie są wygórowane – nie powinna zaistnieć sytuacja, w której będziemy musieli długo zbierać na konkretną zdolność.

Świat gry

Wspomniałem, że cała mapa zostaje oddana do naszej dyspozycji już na starcie i tak właśnie jest. Cała dostępna kraina została podzielona na kilka segmentów. Znajdziemy tutaj wioski, a nawet ogromną metropolię z piętrowymi budynkami. Ciało Luffy’ego jest z gumy, więc możemy śmiało wspinać się po nawet największych wieżowcach. Co się stanie, gdy wpadniemy do rzeki? Nasz bohater zostanie cofnięty do miejsca, z którego skakał – bez obaw, to nie jest prawdziwy świat One Piece, w którym Luffy by utonął w zetknięciu z wodą. Poza wioskami i metropolią na wyspie znajdują się także liczne bazy marynarki, gdzie roi się od żołnierzy. Ale Luffy nikogo się nie boi!

Choć eksploracja wydaje się ciekawym elementem rozgrywki to po chwili staje się ona bardzo monotonna, zwłaszcza, że na każdym kroku spotykamy grupki żołnierzy lub wrogo nastawionych piratów. Właśnie dlatego w odwiedzonych przez nas placówkach pojawią się punkty szybkiej podróży. Przyznam, że po godzinie rozgrywki przemieszczałem się już głównie tylko między punktami Fast Travel. Bieganie po tych samych łąkach i lasach naprawdę szybko się nudzi.

Fabuła

Scenariusz do gry przygotował autor mangi, Eiichiro Oda. Choć przez wielu mangaka ten uważany jest za geniusza to fabularnie One Piece: World Seeker nie stoi na wysokim poziomie. Zaserwowana historia nie różni się niczym od licznych odcinków OVA i filmów kinowych One Piece. Powiedziałbym nawet, że to kolejna kinówka tylko w formie gry.

Za stwierdzeniem, że jest to tylko film kinowy przemawia brak ciekawych postaci (Jeanne niczym się nie wyróżnia, to samo tyczy się szefa więziennej wyspy Isaaca), oraz bardzo krótka i prosta historia. Choć zagraniczne portale rozpisują się o 20 godzinach gameplayu, mi przejście World Seeker zajęło 6,5 godziny, a naprawdę starałem się wykonywać zadania poboczne… Chociaż…

Niestety poza głównym wątkiem w grze nie ma praktycznie nic do roboty. Side Questy są nudne i ograniczają się do „zbierania 3 marchewek” i innych zadań tego typu. Nuda to najlepsze określenie, które je opisuje.

W grze pojawia się kilka ikonicznych mangowych postaci, które stanowią czysty fanserwis, ponieważ ich obecność nie wpływa na fabułę gry. Rob Lucci, Sabo, czy Akainu – wszyscy mają krótkie epizody bez większego celu. Po prostu są.

Poczułem ogromny niedosyt po zakończeniu rozgrywki. Gameplay jest naprawdę dobrze wykonany, a różnorodność technik i sposób walki z „bossami” robi wrażenie. Jednak ma to się nijak przez pryzmat bardzo spłyconej historii i otwartego świata, w którym nie ma nic do roboty, poza wykonywaniem fabularnych zadań.

Gra kończy się w momencie, w którym zaczęło się robić najciekawiej. Tak jakby twórcy w połowie prac postanowili uciąć skrzydła swojemu dziełu. Niedosyt i jeszcze raz niedosyt.